بانک مردم چین (PBOC) مدیریت میانگین روزانه یوان، همچنین به عنوان رنمینبی یا RMB شناخته می‌شود. PBOC از سیستم نرخ ارز شناور مدیریت شده استفاده می‌کند که به یوان اجازه می‌دهد در محدوده مشخصی حول یک نرخ مرجع تعیین شده نوسان کند. این نوار نوسان در حال حاضر در +/- 2% تنظیم شده است. به تازگی، PBOC مبلغ 405 میلیارد یوان را از طریق معکوس بازخرید 7 روزه با نرخ 1.5% به عنوان بخشی از عملیات بازار باز خود تزریق کرده است. با این حال، با سررسید 1,087 میلیارد یوان، این فعالیت منجر به کاهش خالص 682 میلیارد یوان شد. این وضعیت پیرو تأثیر دوره تعطیلات بر عملیات بازار است. آنچه در حال حاضر می‌بینیم، حرکتی از سوی بانک مرکزی برای تنظیم دقیق نقدینگی به جای تزریق آن در حجم بالا است. با ارائه وجوه کوتاه‌مدت از طریق معکوس بازخرید در حالی که اجازه می‌دهد بخش بزرگ‌تری سررسید شود، اقتدار پولی در واقع دسترسی به نقدینگی را تنگ‌تر کرده است. این تصادفی نیست. این محاسبه شده است. به ویژه پس از سکون تعطیلات، جایی که نقدینگی عموماً به دلیل فعالیت تجاری کمتر جمع می‌شود، بانک به طور واضح احساس کرد که مناسب است مقداری از آن را کاهش دهد. حجم سررسید وجوه—بیش از یک تریلیون یوان—نشان می‌دهد که این برداشت عمدی بوده است. ژو، برای مثال، قبلا به این نکته اشاره کرده است که زیاد بودن نقدینگی بین بانکی ممکن است فعالیت‌های سفته‌بازانه ناخواسته‌ای را تحریک کند که هیچ‌کس در حال حاضر خواهان آن نیست. با تخلیه نقدینگی، هرچند به طور غیرمستقیم، فشار به نرخ‌های وام کوتاه‌مدت اعمال می‌شود. این افزایش می‌تواند موجب شود که شرط‌های اهرمی به سمت بازگشت حرکت کنند اگر بازدهی دیگر توجیه کننده ریسک‌ها نباشد. از نظر ما، این زمان‌بندی به قصدی گسترده‌تر اشاره می‌کند: حفظ تعادل بدون به هم زدن اعتماد. هیچ تغییر سیاست دراماتیکی مشاهده نمی‌شود—فقط یک هدایت نرم از ارابه. این تمایل به سرد کردن برخی از اشتیاق‌های تجاری، به ویژه در بخش‌های حساس به نرخ را دارد. لذا، توجه کنید اگر در حال معامله در ابزارهای اهرمی مرتبط با هزینه‌های وام شبانه یا مشتقات وابسته به بازخرید هستید — این محیط بر بازی‌های تهاجمی مبتنی بر نقدینگی فراوان مناسب نیست. در عین حال، شرایط تنگ‌تر اسپایک‌های نوسانی در رنمینبی را تحریک نکرده است، که نشان می‌دهد انتظارات در مورد حرکت وسیع‌تر حول میانگین به طور کلی ثابت مانده است. معامله‌گران مانند لیو، که بر روی استراتژی‌های نوسانات ارزی تمرکز دارند، اخیراً به نوسان‌های ضمنی سرکوب‌شده‌ای اشاره کرده‌اند، و با اینکه اسپردها هنوز باریک هستند، این به ما می‌گوید که موقعیت‌گذاری محتاطانه باقی مانده است. در اینجا فضای کمی برای پیش‌بینی‌های انفجاری وجود دارد. تعیین میانگین‌ها یک علامت قابل‌اعتماد در زمین فراهم می‌کند — تغییرات جزئی، اما سیگنال‌دهی ثابت. محدوده رسمی +/-2% دست نخورده باقی مانده است، اما تکرار تعیین‌های قوی‌تر از اجماع بازار نشان‌دهنده تأثیر مکرر است. این تصادفی نیست. این بر شرط‌های یک‌جانبه فشار می‌آورد، حرکت‌های جهتی را کنترل می‌کند و پایداری جریان سرمایه را تضمین می‌کند. غافلگیری‌های کمتری، پایداری بیشتری؛ اگر بخواهیم صادق باشیم، این تنظیم ایده‌آل برای سیستم‌های مبتنی بر روند نیست. اما برای استراتژی‌های دامنه و نوشتن گزینه‌ها، مفید است. برای ما، این نشان می‌دهد که مقامات پولی مسیر باریکی را ترجیح می‌دهند. آنها نه یک سیستم غرق شده می‌خواهند و نه یک سیستم محروم از وجوه. یک دست ثابت، هدایت‌کننده به جای تکان‌دهنده. در فعالیت خود، منطقی است که حساسیت به فشار تأمین مالی کوتاه‌مدت را به عنوان ورودی در نظر بگیریم—به ویژه با توجه به تأثیر دولت در حرکات نرخ‌ها، حتی در مقیاس روزانه. شما در یک خلاء عمل نمی‌کنید. اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا را کلیک کنید